BAFİCULYO

P.S. Hintliler, Amerikalıların bilgisayar yazılımı ve programlarıyla ve hatta Hollywood filmleriyle dalga geçmektedirler. Bilelim, bilinçli olalım, okuduğumuzu anlayalım..

Hikayemizin kahramanı Hintli genç eve geldiğinde heyecanla karısına;

-Hayatım bugün internette yeni bir sevişme şekli öğrendim hemen denemeliyiz, der..

Zaten yeni evlenmiş olan bu çift, her gün çılgınlar gibi owww  wowww yapmaktadırlar. Bunu duyan yeni gelinimiz ise hemen içeri gider ve hazırlıklara başlar.

Çiftimiz beş dakika sonra misyoner pozisyonunda sevişmeye başlarlar. 

Fakat erkek 5-6 saniye seviştikten sonra durup 5-6 saniye beklemektedir. Sonra tekrar 5-6 saniye daha sevişip tekrar 5-6 saniye bekler... Durumdan hoşnut kalmayan dişi Hintli, erkeğine;

- Bu nasıl bir sevişme şekliymiş neden durup durursun be adam. Neymiş bu pozisyonun adı?, diye sorar.

Adam da;

- Buffering, der..

Sonra aralarında gülerler, komiklikler, şakalar. Özellikle el şakaları..

O GÜN

Ayı hatırlayamayacağım ama sene, bu sene. Günlerden Cuma. Nasıl bir can sıkılması yaşıyorum, tabirde biraz zorlanabilirim ama herhangi bir planla gelen ilk kişinin elinde kalıcam, o derece.  Artık beni içmeye mi götürür, gezmeye mi, şehir dışına çıkar yeni yerler mi keşfederiz bilmem…  Hal böyleyken gelen ilk teklif, tabii ki Cuma günü olması hasebiyle Taksim’e gitmek oldu.

Teklif geldiğinden mütevellit benim götüm biraz kalktı sanırım. Bi rahatlama geldi. Buraları çok fazla uzatmayayım, toplamda 6 kişi önce Nişantaşı’na oradan da Taksim’e gitmeye karar verdik.

Nişantaşı klasik. Kasmık insanlar topluluğu ve şu wanna be diye adlandırılan özenti sünepeler arasında biraz cilalanıp dens ettikten sonra koyulduk yola Taksim’e varmak üzere.

Artık mekandayız. İçiyoruz. İlk içkileri benim aldığımı hatırlıyorum ama, sonradan gelen içkilerin bağını hiç sormadım. Ardı arkası hiç kesilmiyor, daha elimdeki kadehi bitirmeden yenisi tutuşturuluyor, shot bardakta laga lugalar ve daha neler neler…

Gece 2 gibi artık hepimiz güzel olduk.

Muhabbet gırla devam ederken barın önünden bana doğru gelen bir adam dikkatimi çekti. Arkasında bir adam daha var. Fakat benim göz teması kurduğum adamı ben bir yerlerden tanıyorum. Tanıyorum da, nereden?

Adam belli ki metalci, yaşı benle yaşıt ya da 1-2 yaş büyük, benim boylarda, saçları sırtına kadar uzanmış, güleç yüzlü bi adam. Birbirimize bakar halde olduğumuz ve onun beni tanıdığından emin olduğumu düşündüğüm anda, aklımdan geçen düşünce ‘’belli ki tanışıyoruz, bari o selam vermeden ben selam veriyim..’’ oldu. Belki ses tonundan ya da bana eskilerde takılmış bir lakap, muhabbet arasında geçecek üçüncü kişi muhabbetleri onu hatırlamama yardımcı olacaktı.

Birbirimize doğru yaklaşıp tokalaştık. ‘’Naber abi yaa’’ dememle birlikte ikimizde sarıldık. ‘’iyidir abi senden naber’’ derken, ellerimizle birbirimizin sırtına falan vuruyoruz. Kesin tanışıyoruz yaaa, samimiyete baksana kardeşim.

İki salak düşünün, barın önünde sarılmışlar, boş boş ‘naber abi?’, ‘iyidir abi’, ‘nasıl gidiyo’, ‘e aynı be’ diye birbirlerini tanımaya çalışıyorlar. Tabii ki asıl salak ben, o ayrı..

Tüm gemilerimi yaktım ve ‘hocam biz senle nerden tanışıyoruz yaa?’ dedim. ‘yaniiii, bilmiyorum abi…’ demesiyle hatırlamam bir oldu. O an başımdan belime, oradan da çatal aramı geçip ayaklarıma kadar uzanan kaynar suyu hissettim.

‘Tabii yaaa, hocam hatırlasana Akmar pasajında ne muhabbetler ediyoduk’ dedim -ki alakası yok. Üst katındaki sahaflara defalarca gitmişliğim var fakat Akmar?

Lafı fazla uzatmayayım, ayaküstü birkaç kelam daha edip, samimi kahkahalarımızdan sonra gecelerimizin iyi olması dileklerimizi dileyip ayrıldık. Ne olursa olsun, belki bile beni arkadaşlarına anlatırken salağın teki, şapşal, hıyar, denyo diye anlatıyordur ama, bende bıraktığı intiba efendi bir adam olmasıydı.

Teşekkürler Ogün Sanlısoy.

BURUN KILI

Son bir-iki ayda o kadar çok kişide gördüm ve dikkatimi çekti ki.. Yüzlerine direk olarak söyleyemediğim ''şu kılları kes be oğlum/kızım'' cümlesini buraya yazmaya karar verdim.

 Peki bunu yazdım da rahatladım mı? Hayır..

BİLLİ

Akşama doğru gittiğim Sokak Kahvesi'nde beni gördüğüne çok sevinen insan güruhu içinde bir kedi. Adı Billi. Sevmem normalde kedileri. Ya da severim bazen, hala karar veremediğim bir durum. Ama Billi'ye kanım ısındı artık.

Elimi öpmeyi çok sever. Ne zaman elimi ona doğru uzatsam yanacıklarının yanlarıyla sürtünür, guruldamaya başlar. İşte tam o sırada ben de, elimin tersini çeviririm ve alnına koyarım. Böylelikle el öpme seramonimiz tamamlanır.

Bir de acıktığı zaman gözlerimin içine bakarak miyavlar. Biraz konuşurum kendisiyle. Ara sıra yemekte veririm. Ama bir güne bir gün tutupta 'Ufuk abi şu geyiği avladım gel beraber yiyelim' dediğini görmedim. Kedi işte, nankörlük ruhunda var.

Sevmiyorum kedileri, ama bazen seviyorum.

Bende tam bilmiyorum.

WE WERE SOLDIER TOO

Beni tanıyanlarınız bilir. Kardeşim 3 hafta evvel askere gitti. Gitmeden önce bir takım anılarımı paylaşıp nelere dikkat etmesi gerektiğini anlattım fakat birazdan okuyacaklarınızı kötü örnek teşkil etmemesi için unutmuşluktan geldim. İşin aslı ben askerde de pek uslu durmadım...

Acemi birliği bitmiş, akabinde 16 tane komando, JEST (Jandarma Eğitim ve Spor Tesisleri) Komutanlığı'na gönderilmiş burada 3 ay kadar nöbet ağacı görevimizi ifşa ettikten sonra gerçek birliğimiz olan Ankara'daki TSK Lojistik ve İnsani Yardım Tugayı'na teslim olmuştuk. Bu tugay direkt Genelkurmay Başkanlığı'na bağlı olarak kurulmuştu ve ilk askerleri bizdik. Ve kuruluş aşamasında olan bu birliğin askerlerle pek işi yoktu.

Şöyle ki; bazı günler içtima işlemi gerçekleşmiyor, biz yemeğe gittiğimizde komutanlarımız bize,

- Birşeye ihtiyacınız var mı? Herşey yolunda mı? 

diye soruyorlardı. Yattığımız koğuşlar birliğimize yaklaşık 1 km. uzaklıkta eski bir askeri itfaiye binasıydı. Öyle ya birlik yeni kuruluyordu ve henüz binası bile yoktu.

O kadar başı boş günlerimiz oldu ki, özellikle kışın gün boyunca yataklarımızdan çıkmıyor, geceleri ise ranzalarımızda colasına ve bisküvisine batak partileri çeviriyor ve bunu haftalarca devam ettiriyorduk.

Kış bitmiş ve bizde inimizden çıkmıştık. Ama batak partileri zaman ve mekan dinlemiyordu.

Oyun oynamadığımız zamanlarda ki genelde öğle yemeğinden sonra fotoda gördüğünüz çimlere yatıp siesta yapıyorduk.

İşte o günlerden birinde, nereden aklıma geldi nereden esti bilmem, bir ağacın gölgesinde kum öküzü gibi uyuyan bir arkadaşımla uğraşmaya başladım. Ama ne uğraşı; nefesimi tuta-tuta, şekilden şekle gire-gire.. Kalem ile alnına ince ince yazdığım yazı daha sonrasında birlikte ve hatta kışlada dilden dile dolaşacak, benden ise 10 dakika sonrasında yusuf yusuf sesleri çıkaracak olan o yazı.. 

Lafı fazla uzatmayayım yakalandım. Hatta nöbetçi subaya kendim teslim oldum, yoksa sizinde tahmin edeceğiniz gibi tüm bölük ceza alacaktı. Nöbetçi subay sadece,

-Bunu yapan asker akşam yemeğinden sonra bölükte beni bulsun!!

demiş ve gitmiş. Yemekten sonra bastım gittim odasına. Dayaksa dayak cezaysa ceza başa gelen çekilir, hem uslu dursaydın işin gücün zibidilik, ibişlik..

Odada bir yüzbaşı (Y) ve bir astsubay (A) oturmuş muhabbet ederlerken kapıyı vurdum girdim içeri. Kısa tekmilimi verdikten sonra,

B- Beni emretmişsiniz komutanım.. ( 'nolacaksa olsun lannn' diyorum içimden)

Y- Sen kimsin olm?

B- Komutanım gündüz yaşanan olay için çağırmışsınız beni.

Y- Haaa... Astsubayım biliyomusun bu asker napmış?

A- Hayırdır komutanım?

Y- Anlat lan ne yaptığını!!

B- Bir arkadaşımızın alnına yazı yazdım komutanım.

Y- Ne yazdın peki oğlum?

B- Komutanım ayıp şey yazdım.

Y- Ne yazdın peki?

B- Komutanım....

Y- Söylesene lannn ne yazdığını!!!!!

B- Göt yazdım komutanım!!

A- Puhahahahahahaha

Y- Puhahahahahahahah

A- E nasıl yazdın oğlum?

B- Komutanım, arkadaş uyuyodu, bende yazdım..

A- Uyanmadı mı oğlum?

B- Yok komutanım uyanmadı.

A- Ulan ne mal adamlar var arkadaş yaa..

Y- Tamam oğlum sen koğuşa git şimdi yarın bölük komutanına anlatırsın durumunu.

B- Emredersiniz komutanım.

diyip çıktım odadan. Asıl iş şimdi başlıyordu işte. 

Bölük komutanımız süper bir adamdı ama süperde dayak atardı. Elleriyle saniyede 4-5 tokat atabilen, değme makineli tüfeklere taş çıkaran bir yüzbaşıydı. 

Ertesi gün tırsa tırsa girdiğim bölük komutanımızın odasından kahkaha sesleriyle çıkarken, aklımda sadece ''neden ceza almıyorum, neden dayak yemiyorum, neden, neden?'' soruları çalkalanıyordu. 

1 hafta sonra tüm sorularımın cevabını aldım. Bölük komutanı beni odasına çağırıp,

-Tugay komutanımız geliyor. Ona bir koruma ve haberci lazım. Sen olacaksın!!

-Emredersiniz komutanım.

-Hadi bakalım sen uyanık bir çocuksun. Sakın bir şikayet duymiyim.

-Emredersiniz komutanım.

-Şimdi yukarı çık. Tugay komutanının karşısındaki oda sana ait olacak. Komutanın tüm eşyalarından sen mesul olacaksın.

-Emredersiniz komutanım.

-Bölük astsubayına git seni nöbetten düşürsün.

-Emredersiniz komutanım.

-Bla bla bla..

-Emredersiniz komutanım.

-Hebele hübele kümele..

-Emredersiniz komutanım.

Yukarıda gördüğünüz oda bana aitti. Sabah komutanı evden alıp kışlaya getiriyor, gün boyu her zile bastığında (beni zille çağırırdı) odasına giriyor, akşam da evine bırakıp geliyordum. Yani sabah ve akşamları koruma, gün içerisinde ise haberci oluyordum. Güzel ve rahat günlerdi vesselam..

Yine bölük komutanımızın bana güvendiği başka bir konu ise futboldu. Birgün beni çağırıp,

-Sen futbol oynamışsın doğru mu?

-Evet komutanım.

-Nasıl iyi mi oynarsın?

-Evet komutanım.

-Komutanlıktan yazı geldi turnuvaya katılıyoruz. Sen de oynuyorsun.

-Emredersiniz komutanım.

Şimdi askerlik anılarıma tekrar dönüp baktığımda güzel günlerimin geçtiğini hatırlıyorum. Hiç sıkıldığımı hatırlamıyorum. Hep gülerdik, eğlenirdik...

Kardeşim gidince sardım ben bu anılara. Özledim hıyartoyu..

Kurbağa VAHGHH Dedi.

İzleyin ve gülün.

ŞANSLI MAYMUN

Telefonu çaldı. Şirketten arayan kız:

- Gideceğin yerdeki fotomodel hastalanmış. Çekimlere gelemeyecek. Mecburen burdan birini ayarladık. Seninle beraber İzmir'e gelecek. Gerisini sen halledersin.
- Tamam. Ofiste buluşalım. 1 saate yola çıkmamız lazım..
- Kız burada zaten..
- E otel motel?
- Hepsi ayarlandı..

Durumdan hiç hoşnut olmayan genç tekrar planlama yapar. Aslında değişen pek birşey yoktur fakat son dakikada yanına bir yol arkadaşı alması genci biraz hayal kırıklığına uğratır. Zira genç yanlız yolculuk yapmaya alışmıştır. Ayrıca yeni yol arkadaşı sigara içer mi, içmiyorsa içirir mi en çok düşündüğü konudur. Bu uzun yolculukta dinleyeceği müzikten mola vereceği yerlere kadar her ayrıntıyı düşünmüş olan genç yeni misafiri ile anlaşabilecek mi? İn mi? Cin mi? Deli mi? Divane mi?

Tüm bunları düşüne duran gencimiz ofisten içeri girer. Masasına gidip alması gereken son birkaç eşyayla haşır neşir olurken  uzun boylu, siyah saçları küt kesilmiş, minyon, incecik belli bir esmer'ül afet-i devran içeri girer. Genç hemen bu bayanın kendisiyle yolculuk edecek fotomodel olduğunu anlar. Hemen tanışırlar. Gencin fikirlerinde hafif bir sapma olmuştur bile.

- İyi oldu böyle yaa.. Bende onca yolu tek başıma gideceğim diye kara kara düşünüyodum.

Öğleden sonra yola koyulurlar.

Yolda beraber sigara içerler, cd'de çalan şarkılara eşlik ederler, muhabbet hoş sohbet..

İzmir'e akşam 8 gibi varırlar. Önce ayarladıkları otele yerleşen kız ve genç birşeyler yemek icin Alsancak' a giderler. Burada rakı ile balık yiyip tekrar otele dönerler.

Genç, kıza:

- Sabah 9'da burdan hareket ederiz. 10'da Efes'te olmamız lazım. Prodüksiyonu bekletmeyelim.
- Tabii ki.. Ama ben bişiler daha içmek istiyordum ama..
- Ben yanımda bir şişe viski getirmiştim. İstersen al sen. Odanda içersin.
- Sen içmicek misin?
- Yani içerim ama.. Bütün gün maillerimi kontrol etmemiştim. Hazırlamam gereken raporlarda var. En az 1 saat işim var yani.
- Tamam o zaman ben senin odana gelirim orda içeriz.

Şimdi biraz bizim genci tanıyalım; işkolik, her konuda kendine güvensiz, tipsiz, gönül işlerinden uzak, sorumluluk sahibi, lakin muhabbeti hoş bir delikanlı. Güzeller güzeli esmer fotomodelimizin, delikanlının odasına birazdan gelecek olması genci biraz heyecanlandırmış olsa da aklına her hangi bir hinlik getirmez.

10 dakika sonra kızımız gencin odasındadır. Genç yüzüstü yatağa uzanmış laptopta bir takım işler yaparken kızımızda yatağın yanında yere oturmuş sakilik yapmaktadır. Bu arada laptoptan müzik dinlerler ve yolculukta yaptıkları gibi yine eşlik ederler şarkılara. Artık ikisi de ikişer kadeh sek viskiyi içmişlerdir.

Genç işini bitirmiştir. Artık gencin fotoğraflara bakmaya başlarlar.

- Bu kim?
- Üniversiteden arkadaş.
- Burası nere?
- Kaz dağları.
- Bu kim?
- Bu benim.
- Nasıl yaa?
- 10 sene önceden bahsediyoruz.
- Bu sensin yani?
- Evet o benim de tırnaklamasan laptopu. Kırıcan şimdi.
- Kırılsın nolcak?
- O kırılırsa ben de senin parmağını kırarım.

Genç lafını henüz bitirmişti ki kızın parmağını ağzında buldu. Ne olduğunu anlayamadan kız;

- Hadi ısır.

Genç artık boş bakıyordur. Bu duruma bir anda nasıl geldiğini, kızın adını, günlerden ne olduğunu, hangi ilde ne için bulunduğunu unutmuştur. Kız ne derse yapar. Isırır.

- Ohaaa koparsaydın!!
- Acıdı mı!? Pardon yaaa..
- Ulan ne acıdı mı diş izlerine bak. Testere gibi maşallah.
- Ya ne biliyim parmağının ağzımda ne işi var. Isır diyince ısırdım işte.
- Şimdi de öp o zaman.

Genç, kızın uzattığı parmağı öper. Göz göze sadece 3 saniye bakıştıktan sonra da genç ve modelimiz öpüşürler. Gece ikisi içinde uzun ve yorucu geçer...

Sabah kahvaltıdan sonra çekimler için Efes'e doğru yola koyulurlar. Genç dün geceden beri kafasını kurcalayan soruyu sonunda kıza soruverir.

- Ya bişi sorcam. Sen bende ne buldun allah aşkına?  Saçma yani..
- Babannemi çok severdim. Rahmetli. Erkekler hakkında bana hep ' erkek dediğin güzel olmamalı yakışıklı olmamalı, maymundan biraz hallice olmalı ' derdi.
- ...??
- ......
- Allah rahmet eylesin..
- Teşekkürler.
- Sana değil, kendime söyledim..